Terwijl het orgelgeluid de kerk vult, lopen de bezoekers met de kin omhoog door het dertiende-eeuwse godshuis. Starend naar de opgehelderde muurschilderingen en de gewelven zónder scheuren. De bouwsteigers hebben na maanden herstelwerkzaamheden weer plaatsgemaakt voor de kerkbanken; de Mariakerk in ’t Zandt is heropend.
De aardbevingsproblematiek als gevolg van de gaswinning in Groningen raakt het dorp onmiskenbaar. Wanneer je vanaf de hoofdstraat naar de kerk loopt, is het contrast duidelijk zichtbaar. Tussen de oude en karakteristieke gebouwen vallen de aardbevingsbestendige nieuwbouwwoningen extra op.
Rode loper
De Mariakerk staat al sinds de 13e eeuw als baken midden in het dorp. Het doorstond overstromingen, stormen, oorlogen en de tijd zelf. Aardbevingen vormen een nieuwe bedreiging en zorgden voor scheuren. Herstel was nodig om weer decennia vooruit te kunnen.
Voor de Mariakerk ligt de rode loper uit. Maandenlang konden kerkgangers niet kerken. Nu de werkzaamheden erop zitten, vieren ze de afronding van het herstel. De Nederlandse driekleur danst sierlijk op de maat van de wind.
Geschrokken
Binnen in de kerk heet Johanna de gasten welkom. Zij is commissielid bij de Mariakerk en inwoonster van het dorp. Ze is blij dat de kerk is hersteld. “We wisten dat er schade was. Maar toen ze begonnen met herstellen, schrokken we enorm. We realiseerden ons niet dat het gebouw er zo erg aan toe was.”
Restauratoren herstelden de kerk minutieus met beiteltjes en middeleeuwse technieken. De aardbevingsscheuren zijn niet meer zichtbaar en de muurschilderingen in originele staat teruggebracht.
Aangrijpend
“Hij staat er weer bij om door een ringetje te halen”, zegt Jur Bekooy, bouwkundige bij de stichting Groninger Kerken. “Alle gewelven hadden scheuren. Dat zorgde niet alleen voor een onrustig beeld, het gaf ook een onrustig gevoel. De schade aan de woningen is eigenlijk erger. Maar als ik van de mensen hoor hoe erg ze het vonden dat er scheuren in hun kerk zaten, dan grijpt mij dat wel aan.”
Tussen het handen schudden door, vertelt Johanna wat het met haar doet dat de kerk weer heel is. “De avond voor de heropening waren wij hier alles aan het klaarzetten. Toen ben ik even op een bankje gaan zitten om te genieten van het vernieuwde aanzicht, zonder scheuren. Het is nu weer een vredig beeld en dat geeft rust.”