Voor Giebels staat Groningen in rijtje grote crises
Met de komst van Ellen Giebels als nieuw bestuurslid van het IMG, komt een psycholoog terug naar Groningen die veel ervaring opdeed met crises. “Ik zit aan de kant waar de klappen vallen en waar mensen het zwaar hebben.” Een eerste gesprek over haar kijk op de Groningse zaak.
Er wordt wel gezegd dat Groningen een crisis in slow motion is. Voor Giebels is dat om meerdere redenen bekend terrein. Zo leidt ze onderhandelaars van de politie op die bij crisissituaties optreden. Ook deed ze onderzoek onder de nabestaanden van de ramp met de MH17 en onderzocht ze de sociale veiligheid binnen Defensie. Lees hier meer over haar achtergronden.
Hoe past Groningen in dit rijtje onderzoeken en adviesopdrachten?
“Om onderzoek te doen naar crises, naar situaties waar veel spanning op zit, is een zekere vrijheid en onafhankelijkheid nodig, onder andere van Den Haag. Bij het IMG proef ik dat ook. Daarbij valt er nog een wereld te winnen. Onder mijn collega’s, waar het dus veel over crises gaat, wordt Groningen niet eens genoemd. Nu ik vertel dat ik in Groningen aan de slag ga, hoor je ze denken ‘oh ja, dat speelt daar ook’.”
Wat kunnen de Groningers van jou verwachten?
“Ik zit aan de kant waar de klappen vallen en hou me bezig met mensen in moeilijke situaties. Maar ik ga er geen therapeutische draai aan geven. Ik probeer altijd, en dat zal ik ook in Groningen doen, mensen niet als slachtoffers te zien en ze als zodanig ook niet te behandelen. Wel moet er aandacht zijn voor dat deel van het vraagstuk van de bodembeweging door gaswinning. Ik zal me dus nadrukkelijk bezighouden met de regeling voor immateriële schade.”
Zin in het lidmaatschap van een bestuur met mannelijke techneuten en juristen?
“Zeker! Ik zit en zat in meerdere besturen, dus ben het prima gewend met andere, ook mannelijke bestuurders, te werken. Ik denk vooral dat de tijd rijp is om de blik te verruimen, dus naast de juridische en technische invalshoek. Ik ga me vol inzetten voor het aandacht geven aan de psychologische impact op mensen en groepen mensen van wat daar gebeurd is. Qua bodembeweging, maar ook qua procedureleed. Ik denk dat het IMG een organisatie is waar dat kan en van gevraagd wordt.”
Wat voor ideeën heb je over de aanpak van immateriële schade?
“Vanzelfsprekend moet ik me nog echt inwerken. Maar ik kijk al wel mee bij de ontwikkeling van een vragenlijst. We willen met die vragenlijst inzicht krijgen in het welzijn van iemand die een aanvraag doet voor vergoeding van immateriële schade. Daarnaast is deze regeling echt onontgonnen terrein. Dus het wordt hoe dan ook pionieren en gaandeweg ontdekken.”
Wat heb je verder met Groningen?
“Ik heb in Groningen psychologie gestudeerd en ben er gepromoveerd aan de Rijksuniversiteit. Ik ben ook veel buiten de stad geweest, op het platteland. Ik heb er gewoon tussen de Groningers het leven gedeeld. Er heerst soms een knorrigheid waar ik wel wat mee heb en kan.”