Rompslomp bij de schade-afhandeling, een jarenlange strijd

Al vanaf 2015 heb ik schade aan mijn fundatie en dit is tot op heden niet opgelost. Daar mijn huis in het versterkingstraject zit en een verhoogd risicoprofiel heeft, zou het toch fijn zijn dat schadeherstel en versterking tezamen (duurzaam) uitgevoerd zouden kunnen worden. De scheuren boven het maaiveld in de oostgevel zijn hersteld, echter de scheuren lopen ver door in de fundatie. Deze schade is als bevingsschade erkend in de tijd van de NAM. Doordat de NAM uit het schadeproces werd gehaald moest de schade worden verhaald bij de TCMG en daarna bij het IMG.

Op 25 september heb ik de schade weer aangemeld bij, nu, de TCMG. Hierna volgt een onderzoek door een deskundige ter plaatse en die ontdekt nog extra schades die ook opgenomen worden in het nog te ontvangen schaderapport.

Op 17 april ontving ik het beloofde schaderapport, waar ik niet akkoord mee was. Hierna heb ik op 17 april mijn zienswijze ingediend, waarbij ik nog een extra schade heb doorgegeven. Op 2 juli heb ik afgezien van het meedoen aan de aangeboden stuwmeerregeling. Op 2 augustus werd gereageerd door een deskundige op mijn zienswijze. Op 4 december werd mij een herziend schaderapport toegestuurd. Op 9 december werd er nog even herinnerd aan de stuwmeerregeling.

Op 24 januari kreeg ik bericht dat ik een andere zaakbegeleider kreeg toegewezen. Op 27 februari 2020 ontving ik antwoord op mijn zienswijze en werd er een schadebedrag overgemaakt. Op 13 maart 2020 diende ik een bezwaarschrift in. Er volgen hierna diverse verzoeken om uitstel beslistermijnen.

Op 9 maart volgt een hoorzitting tegenover een bezwaaradviescommissie, medio april zou ik er meer over horen. Reactie blijft uit. Voor de hoorzitting meld ik nieuwe schades aan mijn fundatie en wel aan de westgevel. Gezien het overstappen op een nieuw softwarepakket was de aangifte problematisch. Op 15 maart werd mijn schadeaanvraag bevestigd en op 22 maart kreeg ik bericht dat allereerst de oude schade moest worden afgewikkeld (met maximaal een reactietijd van 15 maand). Op 7 juli 2021 werd mij een addendum (gedateerd 8 april) toegezonden door de bezwaaradviescommissie zonder enige aan- en/of opmerkingen over de gehouden hoorzitting. Wat moet ik als leek met dit addendum? Bij nader inzien bleek aangetoond te zijn middels de uitslag van het addendum dat er geen directe schade was veroorzaakt door een aardbeving, omdat de grondversnellingen niet boven de 2 mm/sec. waren uitgekomen. De laatste beving die hier ter plaatse effect had gehad, was die bij Westerwijtwerd op 22 mei 2019. Met andere woorden: Het schadebedrag was 0,00 euro.

Op 24 juni 2021 heb ik een bezoek gebracht aan steunpunt IMG te Siddeburen en mijn probleem uitgelegd Binnen 3 weken wordt er contact met me opgenomen, was me beloofd; nee dus. Op 14 juli wordt er weer gebeld door het IMG voor een uitstel van de beslissingstermijn, waarop ik heb geantwoord het er nu niet meer met eens te zijn. Geen reactie. Op 16 juli nog wel een digitale vragenlijst ingevuld (tandenknarsend) over het functioneren van het IMG. Met veel tegenzin alsnog weer een bezoek gebracht aan het steunpunt van het IMG te Siddeburen. Een nieuw contactpersoon, die ik weer mijn problemen uitlegde en die me beloofde hier een week later over terug te bellen. En jawel, dit gebeurde, ik werd zelfs een beetje positiever. Er zou intern overleg plaatsvinden met het NCG, daar mijn woning binnenkort versterkt zou worden. Ik zou hierover teruggebeld worden op 10 november, maar helaas geen bericht.

De bezwaaradviescommissie vroeg op 11 november waar mijn reactie bleef op het addendum (?). Ik kreeg nog een week uitstel om erop te reageren. Op 16 november aangetekend uitstel van maximaal 1 week. Ik kreeg hierop geen reactie en heb in overleg op 20 november mijn reactie gestuurd op het addendum en, jawel, ook aangetekend. Op 22 november werd melding gemaakt van het feit dat de bezwaaradviescommissie geen uitstelverzoek had ontvangen en dat hun bevindingen werden teruggestuurd met de ontvangen, aangetekende, te laat ingediende reactie op het addendum. Tot op heden is het weer stil.

Op 1 december 2021 heb ik bovengenoemde info voorgelezen bij een videobijeenkomst. Hier waren vertegenwoordigers aanwezig van de gemeente Midden-Groningen, NCG, IMG, woningcorporatie Lefier en het Bedrijfsbureau B.I. Na afloop deelde iemand van het IMG mede dat haar het schaamrood op de kaken stond. Ze beloofde er in overleg met de gemeente op terug te komen. 

Begin december kreeg ik een nieuwe zaakwaarnemer toegewezen en hij ging zich verdiepen in mijn dossier en dat heeft hij tot op heden gedaan. Hij deelde me wel mee dat mijn aangetekende brieven als reactie op het addendum boven tafel waren. Nu kon er eindelijk een beslissing komen op mijn schades. Ik had twee schades opgegeven: een oude van 2015 en een nieuwe, in 2021, aan mijn fundatie. Ten tijde van de hoorzitting had ik juist de laatstgenoemde schade opgegeven en de commissie had een suggestie gedaan om beide schades te combineren. Dit zou moeten in overleg met het IMG. Volgens het IMG moet eerst de oude schade worden afgewikkeld en daarna kan men pas beginnen met de opname van de nieuwe schade. Dit kan ook weer 15 maanden duren.

Daar mijn dossier al een lange tijd onderweg was, besloot men na de uiteindelijke beslissing op 15 maart van de oude schade, waarbij ik deels in het gelijk was gesteld, de nieuw opgegeven schade met prioriteit te behandelen. Inmiddels hadden de gemeente, het IMG en de NCG, na de gedane belofte van 1 december, eindapril besloten dat zowel de oude fundatie- alsook de nieuwe fundatieschade voor de versterking van ons woonhuis zal worden ingepland. Het IMG bood de mogelijkheid aan om dit in natura te laten herstellen. Daarmee ben ik akkoord gegaan. Vorig jaar oktober is ons huis natuurvrij gemaakt. De versterking zou dus binnen één jaar plaatsvinden.

Eind april is de schade aan mijn fundatie onderzocht door een schade-expert. Het onderzoek heeft twee dagdelen in beslag genomen en is door drie personen uitgevoerd. Ter plekke heeft men de nieuwe schades onderzocht. Verder heeft men op vier locaties grondmonsters genomen tot een diepte van vier meter, draagkrachtmetingen uitgevoerd en het waterpeil gemeten. Verder is de scheefstand van diverse gevels gemeten en in kaart gebracht.

Tot op heden wacht ik nog op het resultaat.

Tijdens het genoemd onderzoek kreeg ik plotseling een nieuwe zaakwaarneemster toegewezen. Dit bleek na een week een misverstand te zijn. Mevrouw had te horen gekregen dat mijn zaakwaarnemer elders kwam te werken en had mijn dossier ontvangen vanwege interne personeelswisselingen. Dit bleek gelukkig niet waar te zijn. Foutje, bedankt. 

Begin juni ontving ik nog van het IMG een verzoek om uitstel van de beslissingstermijn van maximaal 15 maanden. Bij navraag bij mijn zaakwaarnemer bleek dit een standaardbrief te zijn, dit om het IMG juridisch in te dekken. Deze brief had niet mogen worden verzonden in mijn geval. Ik heb een verzoek ingediend om deze misvatting te corrigeren maar tot op heden geen reactie.

Dit was ons verhaal tot nu toe wat betreft onze schadeafhandeling bij het IMG. Mijn dossier omvat nu een tiental A4 formulieren met slechts meldingen van ruim 108 contactmomenten als, E-mail, telefoontjes, bezoekjes, overleg etc. De vrije tijd die hiermee tot op heden is gemoeid bedraagt ongeveer 150 manuur. Het hoofddossier waarin ik alle correspondentie bewaar telt twee dikke mappen vol.

U mag best van me weten dat ik nu ook een dossier heb aangelegd over de versterking, het lijkt er tot op heden toe dat ook dit een must is gezien wat er op dit moment allemaal speelt.

Conclusie: Een jarenlange papieren strijd heeft me tot op heden veel energie gekost en nog geen praktisch resultaat opgeleverd. Gezien het feit dat ons huis in 2022 zal worden versterkt, blijf ik hopen dat het duurzaam versterkt wordt, dus zowel de fundatie als het woonhuis! Ik hoop niet dat dit een utopie blijft.