Verder naar inhoud
Terug naar overzicht

Ik ben te oud om mij hier druk over te maken

“Heel vervelend" en "Er komt geen einde aan", zegt een 64-jarig stel uit Ten Post over de schadeafhandeling en de versterking. “We hebben de knop maar omgezet. Want op onze leeftijd wil je vooral met leuke dingen bezig zijn.”
Ondergaande zon boven een vlak landschap met bomen op de achtergrond

Het verhaal van:

Man (64) en vrouw (64)*

In het huis sinds:

2005

Versterking:

1e schademelding in 2015, opname geweest, nog geen advies gekregen

Plaats:

Ten Post

Dossier bij:

NAM, CVW, TCMG, IMG

Groningenveld

"We vinden belangrijk dat mensen weten wat hier is gebeurd. In 1959 ontdekt de Nederlandse Aardgas Maatschappij (NAM) gas in Groningen en in datzelfde jaar begint de NAM, na wat kleinere boringen in Drenthe, met de gaswinning in Groningen. De NAM produceert en levert gas. Het Groningerveld bij Slochteren behoort tot de grootste van de wereld."

Werkloosheid

"Een heel mooie opsteker voor het met werkloosheid kampende Noorden waarvan de burgers niet hebben kunnen vermoeden wat de uiteindelijke gevolgen zouden zijn. Toch werd hier door een aantal experts al wel op gewezen. Ik vermoed dan ook dat de toenmalige Nederlandse politici zich al wel bewust moeten zijn geweest van de risico’s van de gaswinning, maar deze vanwege de grote financiële belangen naast zich neer hebben gelegd. Als deze risico’s bij mij bekend waren geweest, dan had ik dit huis niet gekocht.

Maar het liep dus anders. In juni 2004 kwam ik door Ten Post en zag een leuk nieuwbouwwijkje: Oldersum. Er waren nog een aantal mooi gelegen kavels beschikbaar. Na bestudering van het plan kocht ik een kavel waarop ik een vrijstaande woning liet zetten die ik in augustus 2005 betrok."

Zwaarste aardbeving

"Over het algemeen voelen mensen een beving lager dan 2,0 op de schaal van Richter niet. Maar dat betekent niet dat ze er ook niet zijn. De eerste aardbeving door gaswinning werd in 1986 in Assen gemeten. Maar pas in 2012 gaat de overheid onderzoek doen naar de aardbevingen. In dat jaar vindt namelijk één van de zwaarste bevingen plaats. In Huizinge wordt een beving van 3,6 op de schaal van Richter gemeten. Voor mij leidde dat nog niet tot schade omdat dit toch op een redelijke afstand is van het huis.

In januari 2015 heb ik voor het eerst schades gemeld. Vier scheuren in de binnenmuren en twee in de voegen van de buitenmuren. Drie van de schades aan de binnenmuren werden beoordeeld als 'niet aardbeving gerelateerd', de overige schades werden verholpen door een door mij zelf gekozen aannemer. Best nog wel lastig met op kleur gespoten spack. Want repareren kan alleen met witte spack in verband met kans op kleurverschil, waarna de hele muur moet worden geschilderd.

In augustus 2017 moesten we opnieuw een melding van schade doen. Daar gebeurde lang niks mee. Want door overname van 30.000 dossiers van het Centrum Veilig Wonen naar de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen liet de opname van de schade nogal op zich wachten. Pas in januari 2019 werd de schade opgenomen. Door mij waren drie schades gemeld, de uit Scheveningen ingevlogen inspecteur vond er drieëndertig. Vervolgens werden deze allen afgedaan als niet aardbeving gerelateerde schades."

Thermische scheuren

"Een aantal schades waren vergelijkbaar met de schades die in 2005 wel als aardbevingsschades waren aangemerkt. Ook werd een en ander aangemerkt als krimp en thermische scheuren, beetje bijzonder voor een huis van twaalf jaar oud. Wij besloten daarom een contra-expertise aan te vragen maar vanwege het grote aantal opgenomen schades zou dit een kostbare zaak worden. De contra-expertise wordt alleen betaald als je in het gelijk wordt gesteld. Dat risico vonden wij te groot. Uiteindelijk besloten wij tot een contra-expertise van de drie door ons zelf aangegeven punten. Deze werd ingediend. Uiteindelijk werd de schade meegenomen in de Stuwmeerregeling (5.000 euro) waarmee de drie door ons geconstateerde schades en de contra-expertise beide net konden worden betaald."

Het is heel vervelend

"Daarbij komt nog dat bij ons ook sprake is van het versterkingsprogramma. Als het goed gaat, krijgen we eind dit jaar ons versterkingsadvies van de NCG. Hiervoor is in 2017 een opname geweest. Hopelijk valt het mee en hoeven wij ons huis niet uit tijdens de werkzaamheden. Eigenlijk heeft de versterking nog veel meer invloed op ons dan de schade. Het werd maar uitgesteld en uitgesteld, tot je uiteindelijk niets meer hoorde. Het is niet zozeer het gevoel van onveiligheid waar we last van hebben. Het is vooral heel vervelend.  Wat zowel voor de schadeafhandeling als de versterking speelt: wij weten het natuurlijk ook niet als leek. Wat is reëel? Wie zijn wij om hier nu wat van te vinden? Dat is steeds weer het spanningsveld.

Het niet-weten werkt overal in door. We hebben nu optrekkend grondvocht in de garage. Dat is een bouwfout geweest. Moeten we vervolgens dan wachten op de versterking voordat we het aanpakken? We willen al een tijd een grote kledingkast. We hebben er nu toch maar eentje neergezet. Zo eentje die je zelf in elkaar moet zetten. Maar ja, stel je moet eruit en dan moet dat ding uit elkaar. Maar zo kun je niet blijven denken. Op een gegeven moment hak je een knoop door. Dan besluit je: ik ga maar gewoon verder. Anders ga je nog jezelf on hold zetten."

Tekenend voor het hele probleem: dat het nooit stopt

"Op dit moment loopt er weer een schademelding waarvoor de schade eerdaags wordt opgenomen. We wachten weer af. Dat is tekenend voor het hele probleem. Dat het nooit stopt. Nog maar net is alles gerepareerd of er ontstaat wel weer nieuwe schade. Volgens Wiebes zou in 2022 de gaskraan dicht gaan. Op de NOS lazen we een artikel over uitstel omdat een aantal grote bedrijven de overgang niet zo snel kan maken. Einde gaswinning wordt dus weer later. Zucht, het houdt nooit op!

We hebben ervoor gekozen te zorgen dat het ons leven niet mag beheersen. Misschien is dat wel het voordeel van ouder worden. Dat je in staat bent die keuze te maken. Gewoon te denken: het is wat het is. Als ik twintig jaar jonger was geweest, had ik er wel meer mee gezeten. Maar op onze leeftijd wil je vooral met leuke dingen bezig zijn."

*Het verhaal werd verteld door de man van het stel. Ze willen graag blijven. Hun gegevens zijn bij de redactie bekend.